Harry Potter

[FerdekG]

Kazdy internetowy marketer wie jedno: ruch = pieniadze. Jak zdobyc ruch? Zacznij od przeczytania tego watku.
Jesli jestes adminem bloga, internetowym "zarabiaczem" czy po prostu korzystasz ze witryn social media jak Twitter, Instagram, Facebook, Youtube, to zapewne potrzebujesz wiekszego ruchu, wiecej lajkow, followersow czyli obserwujacych. Jest taka strona gdzie mozna kupic najteniej w sieci wszystkie te rzeczy. Nie znasz sie na optymalizacji stron w wyszukiwarce, mozesz zamowic pozycjonowanie u specjalistow. Chcesz stac sie slawny w social media, mozesz sobie zamowic like, followersow, wyswietlenia youtube, co tylko dusza zapragnie. Na tej stronie znajdziesz wszystko zwiazane z Social Media, SEO, marketingiem internetowym. Zeby kupowac na tej stronie wystarczy miec konto Paypal (jak nie masz mozesz je zalozyc w 5 minut). Wiele uslug jest za jednego przyslowiowego dolara. Sprawdz sam:
tnij.at/seoclerks

[aaa4]

Jednak o polnocy resztki sil ich opuscily i tak samo nagle, jak noc skradla dzien, wyczerpanie skradlo ich determinacje. Na poczatku ich srednia wynosila trzy kilometry na godzine, teraz niecaly kilometr, a z kazda kolejna godzina szli coraz wolniej. Pragnienie nie bylo juz zwykla bolesna potrzeba. Kazda sekunda bez wody wyrzadzala w ich organizmach coraz wieksze spustoszenie. Kolejnych dwanascie godzin doprowadziloby do powaznych i byc moze nieodwracalnych uszkodzen nerek. Smierc nadeszlaby szybko.

Slonce wstalo o piatej, malujac niebo rozem. Mercer i Selome, ku swojemu zaskoczeniu, pokonali prawie trzydziesci kilometrow - szli teraz bardziej prosto, w miare jak zwiekszaly sie odstepy miedzy wzniesieniami. Do przejscia mieli jeszcze jednak ogromny dystans i choc Mercer zaczal wypatrywac kolejnej jaskini, w ktorej mogliby sie schowac, wiedzial, ze nie zobacza celu swojej wedrowki. Po zachodzie slonca byc moze pokonaliby jeszcze kilka kilometrow, ale najpewniej ten przystanek bedzie ich ostatnim. W desperacji Mercer ssal kropelki krwi, sciekajace z jego spekanych ust.

Oczy mial juz prawie zamkniete z odwodnienia i od blasku szybko wstajacego slonca. W odleglosci kilku krokow wszystko wygladalo jak oslepiajaca, biala sciana. Pieczenie oczu bylo niczym w porownaniu z pragnieniem palacym gardlo. Kamyk trzymany w ustach nie zmuszal juz slinianek do pracy, ciazyl tylko jak glaz. Caly organizm domagal sie wody. Mercer zaczynal miec omamy. Slyszal strumien szemrzacy kilkaset metrow przed nimi, czul nawet niesiony wiatrem jego czysty, intensywny zapach. Ale kiedy podeszli blizej, iluzja sie cofnela, tworzac kolejny cel, do ktorego mechanicznie brneli.

Mercer zapomnial o Selome, dopoki nie upadla mu pod nogi. On tez byl zbyt slaby, by utrzymac sie na nogach, i padl twarza w piasek. Dopiero po kilku dlugich minutach zrozumial, ze Selome stracila przytomnosc. Popatrzyl w mrok przed soba i zobaczyl, ze dotarli do zbocza kolejnej gory, litej skalnej sciany, ciagnacej sie jak okiem siegnac. Zamrugal energicznie, ale nie dostrzegl zadnej mozliwosci jej obejscia.

Powoli, jak waz zrzucajacy skore, wypelzl z szelek plecaka. Gdyby zastanowil sie nad tym, co zamierza zrobic, nawet by nie sprobowal, ale oboje nie mieli wyboru. Skora na rekach Mercera miala kolor starego siodla. Wyciagnal z kieszeni scyzoryk, otworzyl mniejsze, ostrzejsze ostrze i bez zastanowienia przeciagnal nim po przedramieniu.

Spodziewal sie, ze z rany buchnie kurz, ale poplynal z niej szyb